HOE HET BEGON

In augustus debuteer ik met mijn feelgood Introweek bij Uitgeverij Zomer & Keuning. Vaak krijg ik de vraag of ik al lang schrijf en hoe ik bij die uitgever gekomen ben, dus leek het me tijd dat eens te vertellen in mijn allereerste blog op deze site.

Ik was wel toe aan iets luchtigs. In 2019 ben ik aan dit verhaal begonnen. Drie hoofdstukken heb ik geschreven, het was heerlijk om een keer met humor en liefde te kunnen schrijven, maar toen kwam de redactie van deel twee van De Orde van de Poortwachters ertussendoor en moest ik vol aan de bak met deel drie. Dus parkeerde ik dit begin van het verhaal op de plank tussen al die andere begonnen, maar nog niet afgemaakte verhalen.

Introweek begon als een probeersel. Zoals jullie inmiddels weten, heb ik een paar YA fantasy boeken geschreven en deel drie en een historische roman liggen nog op de plank te wachten om te worden uitgegeven. Dit zijn boeken met heftige thema’s, veel drama en zwaardere onderwerpen en dialogen dan je in een feelgood kunt vinden. Als ik schrijf, voel ik ook de emoties, de ontberingen, het verdriet en de pijn die mijn personages moeten voelen, ik zou niet anders kunnen schrijven. En dat kan dus soms best heftig zijn. Heerlijk was het daarom om dit verhaal te schrijven, ik werd er zelf vrolijk van en werd weer even teruggeworpen naar mijn jongere jaren toen die gevuld waren met stappen, bier en flirten, de goeie oude tijd (oudje!).

Mijn historische roman had ik inmiddels herschreven, het was eerst een paranormaal, Victoriaanse roman die ik volledig herschreven heb naar een historisch accuraat verhaal. Trots stuurde ik dit verhaal naar Uitgeverij Zomer & Keuning in de veronderstelling dat dit het beste verhaal was dat ik tot dan toe geschreven had. Groot was dan ook de verbazing dat de uitgever het verhaal afwees (misschien was het de combi geschiedenis en steamy scenes 😉 ), maar ze had wel gezien dat ik potentie had en vroeg of ik misschien iets anders had liggen. Dat had ik. Ik had nog een cowboyromance liggen en de eerste drie hoofdstukken van de RomCom die ik het jaar ervoor op de plank had gezet. Beide stuurde ik in.

Het wachten is het ergste. Vonden ze het goed genoeg, of was dit bagger? Als je YA Fantasy schrijver bent wil het nog niet zeggen dat je ook een ander genre beheerst dat goed genoeg is om te worden uit te geven. Onzekerheid blijft me parten spelen en bij ieder verhaal of boek komt die twijfel weer opzetten: ben ik wel een goede schrijver? Is het verhaal goed genoeg? Zelfs als het is uitgegeven, speelt die twijfel me parten, want dan komen de recensies en de meningen van bloggers, schrijvers en familie en vrienden. Het zal nooit wennen.

Uiteindelijk kwam in augustus 2020 het verlossende woord: ze wilden Introweek uitgeven! Ik sprong meerdere gaten in de lucht, het was geweldig nieuws! En nog steeds kan ik het niet geloven dat er over een dikke maand een feelgood van mij uitkomt bij een uitgeverij met auteurs waar ik al jaren tegenop kijk.

Aangezien ik maar drie hoofdstukken had ingestuurd, wilden ze wel snel een synopsis en een globaal overzicht van wat er per hoofdstuk zou gebeuren. Nu ben ik geen planner. Je hebt schrijvers die eerst een verhaal compleet plannen, de personages uitwerken en zorgen dat het verhaal en alle elementen zijn uitgewerkt. Ik begin te schrijven en dan zie ik wel waar ik uitkom. Dus als ik dan vooraf een samenvatting moet maken, dan is dat behoorlijk lastig. Toch viel het me mee en als ik achteraf terugkijk, heeft het me zeker geholpen het verhaal sneller te schrijven dan wanneer ik dat niet had gedaan.

Begin september stuurde ik het overzicht met de belofte het manuscript van 60K voor 1 oktober in te sturen. Ik heb als een malle geschreven, ben hier en daar van de samenvatting afgeweken (zoals ik al zei, niet echt mijn ding 😉 ) en heb inderdaad het manuscript voor 1 oktober kunnen insturen. Toen was het nog een keer wachten en dan begint weer die onzekerheid. Gelukkig was het behoorlijk druk op het werk en vlogen de maanden voorbij.

In januari gaf de uitgever aan dat ze Introweek wilden uitgeven, yeah! Afgesproken werd dat ik half maart het finale manuscript zou insturen. Uiteindelijk heb ik er nog 23K woorden bijgeschreven, mede om de personages wat ronder te maken, iets meer drama toe te voegen (al blijft de humor de boventoon voeren) en bepaalde gaten op te vullen zodat het een mooier geheel werd. Omdat de proeflezer van de organisatie van de Tilburgse introductieweek iets langer nodig had, heb ik uiteindelijk het manuscript van 83K woorden voor 1 april ingeleverd (grappige datum voor een RomCom).

Zo zie je maar hoe een carriere kan verlopen. Als ik mijn historische roman niet zo goed had herschreven totdat ik het goed vond en had ingestuurd, had de uitgever nooit geweten dat ik een RomCom op de plank had liggen en kennelijk in mijn hoofd had. Soms moet je gewoon durven en doen. Mijn tip aan alle beginnende schrijvers: schrijf en durf te doen!

Wil je weten waar Introweek over gaat of wil je het boek alvast reserveren, hier is de link Ik beloof je humor, romantiek en vriendschap, volgens mij de juiste ingredienten voor een geweldige introductieweek!